March or Die... middagje afzien in de woestijn

Dat alle info op internet niet zaligmakend is, bleek wel weer eens vanochtend. De permit loting voor de 'Wave' zou in de BLM office in Kanab zijn sinds een jaar. Helaas, het bleek gewoon weer de oude BLM office net bij de grens van Arizona te zijn, oftewel zo'n uurtje verder. Aangezien men voor 9 uur aanwezig moet zijn voor de loting, was het dus al veel te laat! Gelukkig hadden we al 2 permits via internet voor de Coyote Buttes South net ten zuiden van de Wave.
Hier komt dus helemaal niemand, er zijn geen paden of wegbewijzering.
De weg er heen is echter vreselijk. Berg op, over een smal zandweggetje, waar je zonder veel moeite zo vast komt te zitten. Gelukkig hadden we de schop die we vanmorgen hadden gekocht niet nodig. Wel gingen diverse flessen bier aan diggelen die nog in onze koelbox lagen, achter in de auto. Jammer, maar met Ry Cooder loeihard op de CD-speler was het net een film waar we in verzeild geraakt waren.

Via, via hadden we de tip gekregen om na de zogenaamde Pawhole buttes een omtrekkende beweging te maken naar het noorden, ongeveer een mijl hiken verder op...
Na even zoeken zagen we in de verte op een berg enkele veelbelovende rotsformaties. Berg op, door mulle woestijnzand, afzien dus! Maar eenmaal aangekomen konden we niet geloven waar we nu weer weer terecht waren gekomen.

Tot nu toe een van de mooiste plekjes die we in dit deel van Utah gezien hebben. En wat het nog leuker maakt, niemand komt hier! Geen toeristen, geen sightseeing tours, nix, nada, niemand! De hele weg erheen hebben we totaal niemand gezien!

Hier staat een kleine selectie van foto's: http://www.arny.nl/usa_2007/paw_hole/ (even klikken op het pijltje en de diashow start).

Morgen weer vroeg op om nog maar eens een permit proberen te krijgen voor de Wave. Maar we hebben gelukkig nog eentje voor morgen om een ander deel van de Coyote Buttes South te verkennen.