Death Valley - dag 2

Vandaag het zuidwestelijk deel van Death Valley verkend waar we nog nooit geweest zijn tijdens ons eerdere bezoekjes. Je moet over een steile bergpas heen om er te komen. Je gaat van redelijk warme woestijn naar alpine klimaat, waar het redelijk fris was, naar het heetste stukje in het noordelijk halfrond van deze blauwe knikker.
Halverwege de bergpas liggen de Charcoal Killens. Tien grote stenen ovens waar ze vroeger houtskool maakten van de omliggende bossen. Dit werd gebruikt voor het zilver- en goud-erts om te smelten in Death Valley. De akoestiek in die ovens is echt geweldig. De echo veranderd bij elke stap. In het midden lijkt het alsof je met dubbele tong praat terwijl het naast de ovenwand echt echo vrij is.

Toen we afdaalden steeg het kwik al snel. Het was gelukkig net boven de dertig graden. We hebben het hier wel eens heter gehad. Onze hike door Mosaic Canyon was daardoor best te doen. Berg op als het meer dan 40 graden is, is geen pretje. Mosaic Canyon is een slot-canyon van het makkelijke soort, weinig klimmen en niet al te nauw. Maar door de temperaturen hier komt er bijna niemand. Jammer, want er zitten echt waanzinnig mooie stukken in. De canyonwand bestaat uit puur marmer, in de meest waanzinnige kleuren! En je bent er in een uurtje doorheen!

Via Rhyolite Ghosttown zijn we het park weer uitgereden. Rhyolite hadden we al eerder bezocht, maar ze hebben net sommige delen gerestaureerd. Zoals een huis dat volledig uit bierflessen bestaat! En er is een vreemd openlucht sculpturen museum.

De hotels in het park zelf zijn ontzettend duur. Gelukkig heb je net over de staatsgrens naar Nevada een klein stadje liggen, Beatty. Logies kosten hier maar een prikkie net als het eten.
De komende twee dagen verblijven we in het park zelf en waarschijnlijk hebben we daar geen internet. So don't worry als de weblog even niet geupdate wordt.
Daarna nog een nachtje Las Vegas en dan zit het er weer op...